عصر پنجشنبه میانه‌ی اردیبهشت چنان همایش مهمی برگزار شد که برنامه‌ی سفرم را لغو کردم و به همراه دوستم محمد در آن شرکت کردم. همایشی که به همت گروه startup_iot برگزار گردید و در آن چندین گروه استارتاپی ایده‌های خود را در سه دقیقه مطرح کردند. این همایش IoT Stars نام داشت.

همایش اگرچه در ابتدا با کمی مشکلات صوتی و بی‌نظمی شروع شد اما در ادامه، برنامه‌ی خوبی در آمفی تئاتر دانشکده اقتصاد الزهرا برگزار گردید.

در ابتدا مهندس فرهودی از جایگاه اینترنت اشیا در نمودار گارتنر صحبت کردند. نموداری که بیان می‌دارد هم‌اکنون انتظارات مردم از این تکنولوژی بالا رفته و حتی تصوراتی رویایی نسبت به آن دارند. همین موضوع هم باعث شده تا در رسانه‌ها از این تکنولوژی زیاد بشنویم. اما در ادامه این تب اینترنت اشیا فروکش خواهد کرد و پس از یک دوره‌ی خاموشی، به جایگاه اصلی و واقعی خود خواهد رسید.

همچنین مهندس فرهودی از جایگاه بسترهای مخابراتی IoT گفتند و احتمال اینکه در ایران نیز مانند بسیاری کشورها، یک تکنولوژی Licensed (احتمالا یکی از گزینه‌های LTE m یا NB-IoT که فعلا ایرانسل مشغول کار بر روی دومی است) و به طور موازی یک تکنولوژی Unlicensed (احتمالا یکی از گزینه‌های LoRa یا Sigfox که پارس‌آنلاین دومی را وارد ایران کرده است) توسعه داده شده و در اختیار مصرف کنندگان قرار خواهد گرفت.

 

پس از مهندس فرهودی، نوبت به دکتر زند، دانش‌آموخته‌ی ام‌آی‌تی رسید. صحبت‌های ایشان در زمینه‌ای مشابه مهندس فرهودی بود اما نکاتی را اضافه کردند که برای من خیلی ارزشمند و جالب بود.

ایشان چند توصیه برای استارتاپ‌های حوزه اینترنت اشیا داشتند. حرکت منعطفانه و سریع تا زمانی که تکنولوژی‌ها به ثمر برسد، همراهی با سرمایه‌گذار از روز اول، ارایه‌ی یک راهکار کامل (به جای ایجاد راهکارهای وابسته به شرکت‌ها و توسعه‌دهندگان دیگر) و صبر زیاد!

هم‌چنین ایشان تهدیدات اینترنت اشیا در ایران را نیز به طور مفصل در اسلایدهایی جداگانه معرفی نمودند که اگر به فیلم/صوت همایش دسترسی پیدا کردید، توصیه میکنم که حتما به این قسمت از سخنرانی دکتر زند با دقت گوش دهید.

یکی از نکات بسیار مهمی که در این سخنرانی به آن اشاره شد، جایگاه مهندسین سخت‌افزار/الکترونیک بود. برخلاف باقی استارتاپ‌های رایج که برنامه‌نویسهای اندروید و پی‌سی حرف اول و آخر را می‌زنند، در اینجا بدون شوالیه‌های سخت‌افزار کاری جلو نمی‌رود. این یک تغییر رویکرد بسیار بزرگ است. در این مورد، چندین وقت پیش پستی جداگانه نوشته‌ام که می‌توانید آن را مطالعه کنید.

 

در آخرین سخنرانی، نوبت به دکتر عطایی، دانش‌آموخته‌ی بریتیش کلمبیا رسید. ایشان در بحثی متفاوت، به تفاوت‌های فرهنگ استارتاپی بین آمریکای شمالی و ایران پرداختند. موضوعی که در بین صحبت‌های ایشان کاملا مشخص بود از برخی رفتارهای غیرحرفه‌ای دانش‌آموخته‌هایی چون من به ستوه آمده‌اند! حتما حتما اگر به فیلم/صوت همایش دسترسی داشتید، این سخنرانی را از دست ندهید.

 

پس از سه سخنرانی جذاب و شیرین که به نظرم مهم‌ترین بخش این همایش بود، نوبت به ارایه‌ی تیم‌های استارتاپی رسید. هر تیم سه دقیقه زمان برای ارایه و دو دقیقه زمان برای پاسخگویی به سوالات داوران داشت. انصافاً این زمان با دقت ثانیه رعایت شد و برخلاف این روزهای مناظرات ریاست جمهوری که زمان صحبت‌ها خیلی عقب و جلو می‌شود، تمام تیم‌ها به زمان احترام گذاشتند.

برای آنهایی که در این همایش حضور نداشتند، ایده‌های ارایه‌ شده را به طور مختصر در اینجا معرفی میکنم.

LianSmartSolutions

محصول این تیم، یک پریز مبتنی بر وای‌فای بود که از طریق تلگرام امکان کنترل و مشاهده وضعیت آن مقدور بود.

 

مشکات

یک چراغ‌خواب با امکان تغییر رنگ نور از طریق وای‌فای، ایده‌ای که خوب ارایه نشد و بیش از آن‌چه که بود بزرگ‌نمایید شد. چراغ‌خوابی که میخواست خانه‌ی هوشمند باشد!

 

سالمندیار

دستبندی با یک دکمه برای سالمندان. هر سالمند با فشار این دکمه درخواست کمک میکند و تیم سالمندیار، با دریافت این درخواست اورژانس را خبر میکند. ایده‌ای که می‌توانست با استرس کم‌تر و محکم‌تر ارایه شود.

 

WiTel

ارایه‌ی نامناسب و گنگ، به همراه منسوخ شدن تلفن‌های ثابت، دست به دست هم داد تا ایده‌ی انتقال خط تلفن به سیستم‌های VoIP چندان مورد توجه داوران قرار نگیرد.

 

متاب

پرداخت حق بیمه بر اساس سبک رانندگی، موضوعی بود که خیلی محکم و استوار از سوی تیم "متاب" ارایه گردید. گجتی که بر روی ماشین سوار می‌شود و به سبک رانندگی افراد امتیاز می‌دهد. امتیاز بیشتر، تخفیف بیشتر.

 

BOKS

ایده‌ی جالب پخش تبلیغات محیطی بر اساس مخاطبی که در لحظه روبروی مانیتور تبلیغاتی قرار گرفته است. دوربینی که مخاطب را می‌بیند و براساس جنس و سن او، تبلیغی فراخور حالش پخش می‌نماید. اپرچه این ایده را دوست داشتم و من را به یاد فیلم‌ها علمی-تخیلی می‌اندازد، اما رابطه‌ی آن با اینترنت اشیا را درک نمی‌کنم.

 

NikaHealth

اگر شما هم به عنوان یک بیزینس‌من و آشنا به IT دختری داشتید که از تب رنج برده و به تشنج نزدیک میشد، احتمالا به راه‌حل‌های فناورانه‌ی پیش‌گیری از این موضوع فکر می‌کردید. موضوعی که پدر نیکا آن را از مرحله‌ی فکر به واقعیت رسانده بود و گجتی تولید نموده بود که همواره دمای بدن کودک را اندازه‌گیری و آن را بر روی گوشی هوشمند به نمایش می‌گذاشت. مهم‌تر آنکه آن را به صورت آزمایشی در یکی از داروخانه‌های افراد فامیل به فروش رسانده بود. اثباتی بر اینکه شبکه‌ی انسانی و روابط شما به مراتب مهم‌تر از تخصص شماست.

 

وقتی اسلاید ندارید، اسم‌تان در عکس ثبت نمیشود و من هم به یاد نمی‌آورم!!!

خانه هوشمند یا ساختمان هوشمند. خیلی دقیق مشخص نشد که ایده بالاخره به کدام موضوع پرداخته و نوآوری آن در چیست. به جای ارایه‌ی زنده‌ی ایده نیز یک کلیپ دو دقیقه‌ای از گزارش شبکه‌ی خبر در مورد این محصول پخش شد. به هر حال آنچه که برایم عجیب بود، نامشخص بودن علت حضور این استارتاپ در همایش بود در حالی که ادعا میکرد تا به حال حدود چهارصد میلیون هزینه کرده و بیش از یک‌ونیم میلیارد تا به حال فروش داشته است! (دست ما را هم بگیر :)

 

IoTBit

یک ماژول شبیه NodeMCU که میشود با پایتون برای آن برنامه‌نویسی کرد و یک شبکه‌ی Cloud که بستری برای توسعه‌دهندگان است و ادعای بهترین در ایران را دارد، حتما این سوال را برای داوران به وجود می‌آورد که چطور میشود با یک تیم سه نفره این همه کار بزرگ را به سرانجام رساند؟ که البته این سوال را برای داوران به وجود آورد!

نکته‌ی اول: اگر تیم کوچکی دارید، سعی نکنید با بزرگ جلوه دادن تیم‌تان، کارتان را بزرگ‌تر از آنچه هست جلوه دهید، با این کار تا کجا پیش خواهید رفت؟ قطعا جایی دور از موفقیت پایدار.

نکته‌ی دوم: به عنوان کسی که سالهای اخیر را در تحقیق و توسعه پیرامون اینترنت اشیا گذرانده‌ام، به هیچ عنوان برای شرکت‌های ایرانی به ویژه استارتاپ‌ها توصیه نمی‌کنم که به سمت ایجاد بسترهای سخت‌افزاری و ابری اینترنت اشیا بروند. این دقیقا همان توصیه‌ای بود که دکتر زند از نگاهی دیگر به آن پرداختند: "یک راهکار جامع" ارایه دهید، چیزی که مشکل نهایی کاربر را رفع کند نه یک Partial Solution.

 

PayMetr

ایده‌ی پرداخت حق بیمه براساس کیلومتر کارکرد ماشین، با لوگویی شبیه کمیته امداد، نه برای من جالب بود و نه داوران! به ویژه زمانی که میشود با مشاهده‌ی کیلومتر کارکرد از طریق پنل ماشین، از نصب هر گونه گجت اضافی بر روی آن بی‌نیاز بود.

 

My Shift

وقتی که ابتدای ارایه سالن را برای پاسخ به تلفن ترک کردم و در پایان ارایه بازگشتم و متوجه شدم که داوران هم با ارایه‌ای گنگ روبرو بوده‌اند و از درهم ریختگی کار گله‌مند بودند، خیالم راحت شد که چیز خاصی را از دست نداده‌ام.

 

در پایان سه ایده‌ی "متاب"، "NikaHealth" و "BOKS" به عنوان سه ایده‌ی برتر معرفی گردید و همایش با خوبی و خوشی پایان یافت.

 

پی نوشت: با تشکر از آقای کشتکار بابت عکس دسته جمعی پایانی که در اختیار بنده گذاشتند.